- öhdəyə götürmək
- 【動】義務を果たす、 誓約する[ギムヲハタス、 セイヤクスル]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
öhdə — is. <ər.> Öz üzərinə götürülən və yerinə yetirilməsi vacib olan vəzifə; təəhhüd, borc. Öhdəsində qalmaq – himayəsində, iaşəsində olmaq, boynunda olmaq. <Nuriyyə:> Ata anamın vəfatından sonra səkkiz yaşında bir uşaq öhdəsində qaldım. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öhdəlik — is. Mütləq yerinə yetirilməli olan iş; öhdəçilik. Üzərinə öhdəlik götürmək. Öhdəlik şərəflə yerinə yetirildi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öhdədari — ə. və f. öhdəsinə götürmə; öhdəçilik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
boyun — is. 1. Başın bədənlə birləşən hissəsi. Yoğun boyun. Əyri boyun. Uzun boyun. Boynundan yapışmaq. 2. Paltarın, boğazı dövrələyən hissəsi. Paltonun boynu. Dik boyun. Köynəyin boynu dardır. 3. Arabaya və kotana qoşulan cüt heyvan (öküz, ya kəl).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vəd — is. <ər.> Bir işi yerinə yetirmək üçün qabaqcadan söz vermə, öhdəyə götürmə. <Molla İbrahim Xəlil:> . . İyirmi put, onu da yəhudilər aparsınlar ki, mənim vədim xilaf olmasın. M. F. A.. Vəd etmək – bir işi edəcəyinə söz vermək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təəhhüd — is. <ər.> köhn. Öhdəyə götürmə; öhdəyə götürülmüş şey; öhdəlik. Götürdüyü təəhhüdün yarısını <Səkinə> bir ayın ərzində yerinə yetirmişdi. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təqəllüd — ə. 1) boynuna salma, boynundan asma; 2) öhdəsinə götürmə; öhdəlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şərt — is. <ər.> 1. Bir şeyin var olması, həyata keçməsi üçün lazım olan amillər; əsas, zəmin. Fiziki hazırlıq uçuş üçün əsas şərtdir. İcranın yoxlanması müvəffəqiyyətin mühüm şərtidir. – Yalnız qabaqcıl fikirlərlə yaşamaq azdır, bu fikirləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iltizam — is. <ər.> 1. Bir işin yerinə yetirilməsini lazım bilmə, özü üçün borc hesab etmə, boynuna götürmə, öhdəsinə götürmə. 2. köhn. Qrammatikada: iş, hal və hərəkətin söz söylənən vaxtdan sonra icrasının lazım olmasını göstərən feil forması;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əhdü peyman — ə. və f. söz vermə, öhdəyə götürmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
durmaq — f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq. Sahildə durub dənizə baxdıq. – <Odabaşı Xudayar bəyə:> . . Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə. C. M.. Onlar alçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti